Relikwie » Relikwie Krzyża Świętego, Artemizji i Benigny

 W 1913 r. ksiądz Dionizy Ostrowski napisał w kronice parafii: W szafie w zakrystii znalazłem zakurzony stary relikwiarz, potłuczony, a zwróciłem nań uwagę dlatego, że zawiera w samym środku szklany krzyżyk z Relikwiami Krzyża Świętego i pieczęcią całą, nienaruszoną, więc dokumentu brak na potwierdzenie autentyczności Relikwii św. Jednak wyciągnąłem go z kąta, w Warszawie Zakonnice go oczyściły, przybrały, a zakład Wernera i Bucha wyszykował ozdobny relikwiarz platerowany w formie małej monstrancji za 61 rs. 35 kp. Całość ładnie wygląda; dziś przechowuję ten relikwiarz w górze tabernakulum, w przekręcanem schowanku za krzyżem ołtarzowym, a w Wielkim Poście co niedzielę po prześpiewaniu „Gorzkich żali" i co piątek po obejściu 14 stacyj Męki Pańskiej daję do ucałowania Relikwie Św.

W relikwiarzu tym umieszczono też relikwie kilku męczenników, miedzy innymi fragmenty kości Św. Artemizji i Św. Benigny.Artemizja i Attyka były córkami konsula Gallikana, wychowanymi w dosyć wysokiej kulturze. Ojciec, stawszy się chrześcijaninem zajmował się obsługą chorych w Ostii i tam też poniósł śmierć męczeńską. One natomiast osiadły przy bazylice pod wezwaniem św. Agnieszki, zbudowanej dopiero co na życzenie córki cesarza. Tam w 354 r. poniosły śmierć. Wspomina się je w liturgii 18 lutego.

Żywot św. Benigny podobnie jest prawie nieznany. Prawdopodobnie pochodziła z rycerskiego rodu na Kujawach. Pewne jest, że była cysterką w Trzebnicy. Według tradycji zginęła śmiercią męczeńską w 1241 r. albo 1259 podczas najazdu Tatarów. Najstarsze pisemne wzmianki o świętej pochodzą z Brewiarzy włocławskich. Benigna wymieniana jest w Mszale gnieźnieńskim z 1555r. a w Mszale rzymskim z 1577r. w litanii do wszystkich świętych. Jej relikwie przechowywane są w katedrze we Wrocławiu. Ślady kultu świętej pozostały tylko na Śląsku i na Kujawach. Jej wspomnienie przypada 20 czerwca.