Duszpasterstwa » Duszpasterstwo Chorych

Cierpienia i choroby człowieka to jeden z najtrudniejszych problemów zawsze niepokojących ludzkość. Odczuwają to także chrześcijanie, jednak światło wiary pomaga im przeniknąć głębiej tajemnicę cierpienia i samo cierpienie mężniej znosić. Nie tylko bowiem w oparciu o słowa Chrystusa rozumieją znaczenie i wartość choroby dla własnego zbawienia i dla zbawienia świata, lecz także wiedzą , że gdy zachorują, Chrystus, który za swego życia na ziemi często nawiedzał i uzdrawiał chorych, okaże im swoją miłość. Sama Opatrzność Boża postanowiła, aby człowiek wytrwale walczył z wszelkimi chorobami i zabiegał o dobre zdrowie. Powinien być jednak zawsze gotów na przyjęcie cierpienia. Swoim świadectwem chorzy ostrzegają innych, by nie zapominali o sprawach istotnych i nadprzyrodzonych, oraz ukazują ,że odkupienie ludzkiego śmiertelnego życia ma się dokonać przez tajemnicę śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.

Kościół sprawując duszpasterstwo chorych, służy samemu Chrystusowi, wypełniając Jego polecenie, by troszczyć się o cierpiących. Kapłani okazują tę troskę nie tylko odwiedzając chorych, lecz także podnosząc ich na duchu w sakramentach Pojednania i Namaszczenia i pokrzepiając sakramentem Eucharystii.

SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH został ustanowiony przez Chrystusa, o czym wspomina Św. Marek, lecz poleca go wiernym i ogłasza Apostoł Jakub w swoim liście. Mówi on: Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży mu Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone

 Sakramentu Namaszczenia udziela się ludziom chorym, osobom w podeszłym wieku, w niebezpieczeństwie śmierci. Można go przyjmować wiele razy. Osobom zmarłym nie udziela się sakramentu Namaszczenia , chyba że istnieje wątpliwość, czy zmarł naprawdę, wtedy można mu udzielić tego sakramentu warunkowo. Szafarzem sakramentu Namaszczenia może być tylko kapłan.

W bliskim niebezpieczeństwie śmierci umierającemu podaje się WIATYK (łac. Via - droga) czyli Eucharystię pod postacią chleba, lub pod postacią wina. W godzinie przejścia człowieka z tego życia do Boga otrzymuje on Ciało i Krew Chrystusa jako pokarm na drogę i zadatek zmartwychwstania.

W naszej parafii, w dawnych latach ksiądz odwiedzał chorego na żądanie. Organizowano też raz w roku uroczysty Dzień Chorych, a w Tygodniu Miłosierdzia, chorych w domach odwiedzały opiekunki- najczęściej członkinie kółek różańcowych. Od Jubileuszowego Dnia Chorych 11 lutego 2000 r. kapłani odwiedzają chorych w każdy Pierwszy Piątek Miesiąca oraz w czasie rekolekcji adwentowych i wielkopostnych . Duszpasterstwem comiesięcznym objęte jest około 30 osób, świątecznym ponad 40. Niektórych chorych odwiedzali też biskupi podczas wizytacji parafii .